14 Eylül 2009 Pazartesi

bunalım soğuk yenen bir mezedir..

resmen girdim yine, evraklarımı imzaladım, bunalıma mührü bastım. neden, niçin, niye? hepsi veya hiçbiri. neden yok ve neden çok. gelmiyor içimden hiçbirşey..
kendimi kötü hissediyorum. eylül depresyonu belki bu, belki pms sendromu, belki anlık bir bunalım, yarım saat sonra geçecek. kim bilir?
hiçbirşey tatmin etmiyor şu anda beni. hiçbir düşüncem iyi gelmiyor bana, düşünmemeye çalışıyorum ben de..
oysa herşey ne kadar da boş. ne gerek varsa, vay bunalım girdim, vay depreştim. boş bir ruh hali. yine de kapılıyorum. hormonlara suçu atayım hemen. evet evet, hormonal olduğu şüphe götürmez bir gerçek.
yazamıyorum, baydım kendimden. okumayın siz de, içinizi kıyarım kıymık kıymık.. ıyk..

1 yorum:

malumafatrus dedi ki...

benim en çok şaşırdığım her ayın aynı vakitinde sanki ilk sefermişcesine asıl sebebi bilmiyormuşcasına depresyona girmek. depresyon dediğin şeyin %90'ı bir karar, sonrasında sebep bulmak işin %10'lık kısmısı. O yüzden yok ben bu ay almıcam de bakalım, nasıl geçer o ay.