bu yazıyı mutlaka hemen şimdi yazmalıyım!

evet evet, unutmadan yazmam lazım. malum hafızam çok kısa süreli şu sıralar. ve sanırım bundan sonra da bu kadar kısa süreli olmaya devam edecek. malum beyne kan az gidiyor, her tarafım bozuk.
bugün kendi kendime kararlar verdim. ne istediğime karar verdim. hiçbir zaman hiçbir konuda net ve köşeli bir insan olmadığım için yarın öbür gün bu kararları unutur, bu yazıyı okusam bile fikir değiştirebilirim. ama olsun, yine de bugünkü düşüncelerim benim nazarımda çok çok önemli şeyler.
ne istediğine karar vermek benim için ne demek biliyor musun? ben biliyorum.
ben davul çalmak istiyorum, bunun için debelenmek, saatlerimi boynumun içine etmek pahasına da olsa davul başında geçirmek istiyorum. bunu rahat bir şekilde, zaman ve mekan kısıtım olmadan yapabilmek istiyorum. şu anki evin bana bu koşulları sağlamasından istifade edip eve elektronik davul almak ve gönül rahatlığıyla debelenmek istiyorum. bir de gezmek istiyorum. alıp başımı haftasonu hadin diyip bir yere vınlayabilmek istiyorum. artık özgür olmak istiyorum. yalnız kalmak pahasına da olsa. arkadaşsızlık ve bunalım pahasına da olsa daha özgür olmak istiyorum. kafam rahat olsun, kuruntularla boğulmayayım istiyorum.
sonra düzenli bir spor oyunu oynayabilmek istiyorum. salak salak yürüme bandında takılmak değil de, keyif de alabileceğim, hareket de edebileceğim bir oyun oynayabilmek istiyorum. akşamları. moral depolamak istiyorum. güzel filmler seyretmek istiyorum. yazı yazmak istiyorum. konuşma pratiğinden yoksunluğumu yazı ile telafi edebilmek, yazarak düşünebilmek istiyorum. bunun için uğraşmak, içimden kelimeler akmasa bile kendimi zorlayabilmek istiyorum.
hayatımdaki bu ciddi değişiklik her açıdan ciddi bir değişiklik olsun ve yeniliklerle dolsun istiyorum hayatım. her ne kaybetmek pahasına olursa olsun. nolacaksa olsun, neyle yüzleşmem gerekiyorsa yüzleşeyim, şu sürekli yaşadığım kendini varedememe problemlerim son bulsun.
yenilikler de altın tepsiden sorunsuz ve muhteşem sunulmayacak elbet önüme. biliyorum, farkındayım. ama bir umut işte, bu sefer birşey olur, bu sefer bir varlık göstebilirim ümidi..
inancımı tazelemem gerekiyor. kendime olan daha doğrusu olmayan inancımı yenilemem, yenilenmem gerekiyor.
bunları unutmamam, ara ara bu yazıyı okuyup kendime hatırlatmam gerekiyor. balık ve kansız beynime uzun bir süre daha kan gidemeyeceği için bu blog benim için son derece önemli..

son olarak sloganımız; unutma unutturma!