Hormon milleti gerçekten akıl sır ermez bir alemden bence. Adamlar resmen bizi yönetiyor ya, var mı ötesi. Şimdi böyle hissedeceksin, çünkü ben çok salgılandım diyor biri, öbürü gözlerin yaşaracak birazdan salındım da azcık diyor, bir diğeri duramam daha fazla burada kanında gezeleyim ki hayatın anlamsızlığını bininci kez farket diyor. Lan maymuna çevirdiniz beni diyorum, ruhsuzluk hormonu ruhsuzlaştırıyor beni. Böyle böyle yaşayıp gidiyorum. Sanıyorum ki ben ne istersem onu yaşıyorum. Mutlu mu olmak istiyorum, olurum sanıyorum ama yok, hormonumun canı ne isterse o yaşanıyor bünyemde. Hormon mutluluktan uzaksa, bünye de mutluluktan uzak. Sebep yoksa bile hormon var.
Şimdi biri çıksın ve desin ki ben hormonları hiç sallamam, bendeki mücadele hormonu tüm hormonların ağzını burnunu kırar, hormonlar ne derse desin ben bilincimlen hareket eder, istediğim duyguları yakalar ve coşarım desin. Gelir öperim, tebrik ederim bunu diyecek vatandaşı. Bence kimse diyemez, diyen de yalan söylüyordur. İnanmam, öpmem.
1 yorum:
robottan farkımız olsun diye o hormanlar bizimlen:) ee tabi çok etkin olursa hayatımızda işimiz epeyce zorlaşır. Veyahut pek hissiyatlı insanlar oluruz, şıpır şıpır ağlarız.
Yorum Gönder